Ministrowie (urzędnicy administracji centralnej)

Ministrowie (urzędnicy administracji centralnej)

Najwyżsi urzędnicy w państwie czyli „ministrowie” wywodzili się z czasów Kazimierza Wielkiego. Weszli do senatu późno, toteż szli za wojewodami i niektórymi kasztelanami. Ministrów w Rzeczpospolitej było siedmiu: marszałek wielki koronny, marszałek nadworny, kanclerz, podkanclerzy, podskarbi oraz hetmani wielki i polny. Tych dwóch urzędników wojskowych nie wchodziło jednak do senatu, ponieważ urząd hetmański powstał już po formalnym zamknięciu polskiego senatu. W 1569 roku, liczba ministrów została podwojona wtedy to utworzono taką samą hierarchię ministerialną w Wielkim Księstwie Litewskim. Teoretycznie ministrowie koronni i litewscy byli formalnie równi, ale w praktyce ważniejsi byli ministrowie koronni, jako ci którzy częściej rezydowali przy władcy.

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Marszałek koronny (mareschalcus Regni Poloniae)

      Urząd marszałka koronnego sięga swoją genezą wczesnego średniowiecza. Początkowo do jego kompetencji należało zajmowanie się dworem monarszym i sprawami władcy. W początku XV stulecia ostatecznie ukształtował się zakres spraw, jakimi miał się zajmować i u

      Grafika przedstawia tłum ludzi zgromadzonych wokół zabudowania w formie niskiego, prostokątnego muru wraz z częściowym zadaszeniem. Wewnątrz ogrodzenia znajdują się ludzie. Jest to scena elekcji  Augusta II na Woli.
    • Silva Rerum

      Marszałek nadworny (mareschalcus curiae)

      Wobec wzrostu obowiązków marszałka koronnego, w 1409 roku ustanowiono urząd marszałka nadwornego. Spełniał on funkcje pomocnicze wobec marszałka koronnego i zastępował go w razie potrzeby. Sprawował nadzór nad dworem królewskim i został powołany w skład s

      Stara rycina. Przedstawia portret mężczyzny w średnim wieku w peruce zaczesanej do tyłu. Ubrany w strój historyczny. Mężczyzna siedzi bokiem. Jest to Ignacy Potocki. Pod grafiką podpis.
    • Silva Rerum

      Kanclerz (cancellarius)

      Wybitny szesnastowieczny prawnik Jakub Przyłuski określił kanclerza jako oko, ucho, ręką króla. O tym, że był to jeden z najważniejszych urzędów w dawnej Polsce świadczy fakt, że nominacja kanclerska mogła mieć miejsce jedynie podczas sejmu. Wyjątkowo mon

      Rycina z portretem duchownego. Mężczyzna siedzi we wnętrzu, w fotelu, na tle kotary. Ubrany w strój duchownego. Prawą rękę opiera na stole i trzyma w niej kartkę. Jest to portret Andrzeja Chryzostoma Załuskiego.
    • Silva Rerum

      Glossarium: podkanclerzy

       podkanclerzy – zastępca kanclerza wielkiego, godność senatorska. Było dwóch podkanclerzych: koronny i litewski, a ich uprawnienia były zbliżone do kompetencji kanclerzy. Wystawiane przez nich dokumenty pieczętowano tzw. pieczęcią mniejszą.

      Obraz olejny w poziomie. Przedstawia miasto i tłum ludzi. Na pierwszym planie, w pobliżu obelisku jeźdźcy na koniach i zgromadzeni wokół ludzie. Dalej widać kościół, oraz stare kamienice. Jest to scena wjazdu Michała Kazimierza Radziwiłła do Rzymu.
    • Silva Rerum

      Glossarium: podskarbi

       podskarbi (łac. thesauriarius) – urzędnik centralny odpowiedzialny za nadzór nad skarbem państwa. Miał czuwać nad stosunkami monetarnymi w kraju, zarządzać królewszczyznami i majątkiem stołowym króla w okresie bezkrólewia.

      Grafika przedstawia portret mężczyzny w średnim wieku. Ubrany w zbroję i płaszcz z futrzanym kołnierzem. Patrzy w bok. Jest to Atanazy Miączyński.
    • Silva Rerum

      Hetmani wielcy i polni

      Urząd hetmana (dux exercituum, campiductor generalis) powstał w Polsce w drugiej połowie XV wieku. Swój pierwowzór miał w Czechach i ustanowiono go wraz z koniecznością zaciągania wojska zaciężnego, którego hetman był dowódcą. Początkowo hetmana powoływan

      Buława wielka koronna - najwyższą godność wojskowa w Rzeczpospolitej. Złoty przedmiot zdobiony turkusowymi i zielonymi kamieniami. Jest to buława hetmańska z 17 wieku.

    Słowa kluczowe